maandag 30 mei 2016

Verwerkenissen

Of hoe een burger tegen het kastje en de muur bonkt
 
Zoals elke brave burger, in ons goed georganiseerde landje, betaal ik graag belastingen. Vaak wordt het geld dat ik moet dokken immers aan erg nuttige zaken besteed.
Maar het moet wel leuk blijven! Anders kan je dat echt niet maken!

Ik heb een akkefietje met de belastingdienst inzake een aanslag verontreinigingsheffing.
Ontving een aanslag over 2015, voor de 'geschatte vervuilingswaarde' voor mijn vorige woonadres, een ark waar ik al jaren niet meer woon.

Een bezwaar is snel geschreven.
Ik legde in mijn brief aan het Bureau Verontreinigingsheffing Rijkswateren van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu uit dat ik niet meer op die ark woonde. Dat deze in 2013 is overgedragen aan de stadsdeelraad Amsterdam-Noord en voegde daar een kopie van het 'proces verbaal van oplevering' bij.
Amsterdam 31-3-2016

Geachte heer, mevrouw,

Door middel van deze brief maak ik bezwaar tegen de opgelegde aanslag Verontreinigingsheffing.

De woonark op het adres ********** is op 4-10-2013 overgedragen aan de Stadsdeelraad Amsterdam-Noord en alle aansluitingen van nutsbedrijven zijn die dag per direct afgesloten en de lozing van afvalwater is die dag gestaakt.Hierbij gevoegd:
  • Kopie van het proces verbaal van oplevering.
Hopende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd,

Met vriendelijke groeten,

G.C. Bekker


Twee weken later kreeg ik een bericht van ontvangst, waarin gemeld werd dat er 'in beginsel' binnen zes weken over mijn bezwaar zou worden beslist.
Ik kreeg zowaar ook nog de mogelijkheid om over mijn bezwaar te worden gehoord.
Die hoorzitting was volgens de brief alleen nuttig als er niet (geheel) aan mijn bezwaar tegemoet kon worden gekomen. Een verzoek hiertoe diende ik dan binnen drie weken kenbaar te maken.
Ik wist nog niet of er wel of niet aan mijn bezwaar tegemoet zou worden gekomen. Een antwoord op mijn bezwaar liet nog op zich wachten. Mijn brief was volgens mij vrij helder en behoefde derhalve geen toelichting, dus leek het mij niet echt nuttig om het een en ander ook nog eens mondeling toe te gaan lichten.
Je wilt hardwerkende ambtenaren immers ook niet met nog meer werkdruk belasten.

Een week later werd ik gebeld door een ambtenaar. Hij wilde weten hoe het nou precies zat. Nadat ik hem mijn brief had uitgelegd, leek hij het te begrijpen en beloofde het uit te gaan zoeken.

Eind mei ontving ik een betalingsherinnering voor de verontreinigingsheffing van het Landelijk Incasso Centrum.
Men had daar geconstateerd dat ik die nog niet, of niet volledig, had betaald.
Wellicht was de betaling aan mijn aandacht ontsnapt. En of ik binnen een week zou willen betalen. Anders zou ik een aanmaning krijgen. Waar voor mij incassokosten aan waren verbonden.

Na van de ergste schrik te zijn bekomen, belde ik maar eens naar het in dit schrijven vermelde telefoonnummer.
Keuzemenu 1: drie keuzes >Naar keuzemenu 2: acht keuzes >Naar keuzemenu 3: drie keuzes. Na ongeveer 150 X 'een ogenblikje geduld' kreeg ik een meneer aan de lijn die mij vriendelijk en geduldig aanhoorde en het allemaal 'wel heel erg vervelend' voor me vond, maar helaas geen inzage in de ingediende bezwaarschriften had en me een ander telefoonnummer gaf waar ze er wellicht wel iets over zouden kunnen weten.

Ik belde naar het telefoonnummer dat ik van de vriendelijke en geduldige meneer had gekregen. Het bleek een nummer van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu te zijn.
Werd ditmaal zonder al te lang te hoeven te wachten snel doorverbonden met een mevrouw met een plat Haags accent.
Ze snapte me vrijwel onmiddellijk, maar zij ging dus niet over betalingsherinneringen van het Landelijk Incasso Centrum.
Zij deelde mij mede dat ik naast bezwaar maken tegen de aanslag ook meteen uitstel van betaling aan had moeten vragen.
Mevrouw kon in haar glazen bol op haar computerscherm wel zien dat de aanslag voor 2015 inmiddels op grond van mijn bezwaar was vernietigd.
Ze informeerde mij dat ten onterechte gedane betalingen aan het einde van elke maand werden verwerkt en het geld dan terug zou worden gestort.
Dat het toch maar het beste was om nog snel te gaan betalen om incassokosten te voorkomen.
Daarna verviel de mevrouw met het platte Haagse accent in herhaling. Vertelde me nog maar eens dat het geld dat ik dan ten onrechte zou gaan overmaken aan het eind van de maand, als ze het dan weer eens zouden gaan verwerken, aan mij zou worden geretourneerd.
Heb haar in tweevoud bedankt en een hele fijne dag en ook maar gelijk een aangename eerstvolgende werkdag gewenst. Wanneer dat dan ook moge zijn. Ze zijn zo vaak vrij.
Zo hoort dat toch bij ambtenaren. Altijd alles in duplo. Ook meteen een exemplaar voor het archief. Waarin ze nooit iets terug kunnen vinden.

Ik bonkte met mijn hoofd tegen een kastje en de muur om de mededelingen van de vriendelijke geduldige en de platte Haagse te kunnen verwerken.
Dat lukte me al binnen een kwartier.

Hierbij bied ik mijn buren mijn verontschuldigen aan voor al dat gebonk rond het middaguur.
Volgens mij bevinden zich onder mijn buren geen ambtenaren.
Dus ik denk dat zij op dat tijdstip wel klaarwakker waren.


Meer Columns, Anekdotes, Aforismen en Absurde feiten 
vindt U  hier 

2 opmerkingen:

  1. Leuker kunnen ze het niet maken. En makkelijker zéker niet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De mensen bij de belastingdienst hebben het ook niet makkelijk. Je zal er maar werken ;-)

      Verwijderen