maandag 27 juli 2015

Foto's Doe Maar ('82-'84) Henny Vrienten solo ('85) Ernst Jansz solo ('15) en een blogstukje

Paradiso Amsterdam oktober '82







Paradiso Amsterdam april '83




Maaspoort Den Bosch april '84

























Henny Vrienten Paradiso Amsterdam september '85

  
Ernst Jansz De Nieuwe Liefde Amsterdam februari '15 












Bijna ontmoetingen in de derde graad
Of hoe dicht ik bij Doe Maar ben gekomen



Heb ooit nog eens met de leden van Doe Maar gegeten.
Nou ja, ik zat in dezelfde ruimte, een tafeltje verder.

We spreken hier over de maand september van het jaar 1982.
In de RAI in Amsterdam werd de Firato, een tweejaarlijkse uitstalling van de nieuwste snufjes qua audio- en videoapparatuur, gehouden. 

Er traden daar ook diverse Nederlandse popgroepen op, in radio- en televisie-programma's die van deze locatie werden uitgezonden. Daar wilde ik indertijd wat graag foto's van maken.
Omdat een kaart voor de gehele periode dat deze tentoonstelling zou worden gehouden een stuk goedkoper was dan het betalen voor meerdere dagkaarten, had ik mij een passe-partout aangeschaft.
Tot mijn niet geringe verbazing bleek deze investering nog een bijkomend voordeel te hebben.
Iedereen met een dagkaart moest het tentoonstellingsgebouw tussen 17.00 en 19.00 uur verlaten.
Standhouders, optredende artiesten, personen die tot de organisatie behoorden en zij die in het gelukkige bezit waren van net zo'n pas als ik, mochten gewoon blijven.

De hallen van de RAI waren bijkans leeg, daar mijn maag altoos rammelde ben ik toen dus maar naar het RAI-restaurant gegaan.
En daar zat Doe Maar te eten!
Heb nog een zeer erg geanimeerd gesprek met René van Collem, de toenmalige drummer, gevoerd.
Als ik me de inhoud van deze conversatie nog zou kunnen herinneren, had ik die hier graag, uiteraard met inachtneming van de gebruikelijke privacy etiquette, met u gedeeld. 

In de loop van 1982 werd Doe Maar ongekend populair voor Nederlandse begrippen, onbereikbaar voor fans, pers of personen die hen gewoon als mens zagen en een praatje met hen wilden maken.

Ik was evenzo aanwezig bij het incident op Pinkpop in 1983 waarbij Henny Vrienten een appel tegen, en boegeroep naar, zijn kop gesmeten kreeg. Voor enkelingen was de immense populariteit van Doe Maar klaarblijkelijk aanleiding om hun frustratie over het feit dat ze zelf erg talentloos waren, af te reageren. Maar om dat dan, met je des morgens vroeg door je moeder meegegeven fruithapje of de geringe woordenschat waarover je beschikt, te doen...
Wellicht was het ook te wijten aan het door al die onbereikbare meisjes massaal luid meegezongen 'Je loopt je lul achterna'. 

Mag hopen dat ze inmiddels allemaal een begrijpende vriendin, of vriend, hebben, die de decepties die het leven pleegt te bieden in goede banen kan leiden.

Ik was ook bij het afscheidsconcert van Doe Maar in de Maaspoort te Den Bosch in april 1984.
De glazen toegangsdeur werd, ruim een uur voor het concert al, ingedrukt door uitzinnige fans.
Op het moment dat iedereen 'eindelijk' naar binnen mocht, bleek er nog erg veel ruimte voor het podium te zijn.

Ja, ik snap wel dat Doe Maar er indertijd maar mee op hield. De druk was erg groot. 



Klik ook door naar
  Het geheugen van de fotograaf  
  Foto's en verhalen bij foto's













Geen opmerkingen:

Een reactie posten