dinsdag 30 oktober 2012

Bernlef

T.g.v. van het overlijden van J. Bernlef (pseudoniem voor Hendrik Jan Marsman) 29-10-12

Heb voor een auteur die ik erg bewonder en waar ik vijftien boeken van heb gelezen wel verdomd weinig over hem geschreven.

Een zin in Seizoensgebonden (Lentebal hst15)

Murk citeert:
"Bernlef zei onlangs in een interview dat het in de kunst onmogelijk is gemiddeld te zijn, een middelmatige bakker kan nog wel, maar een doorsnee schilder is een zondagsschilder".

En oh ja, ik heb ook nog een pad naar hem genoemd, het Bernlefpad bij de ingang van het Wolkerspark.
Hij verdient uiteraard beter, maar ik denk dat hij er wellicht de humor wel van zou hebben kunnen inzien als hij had gelezen dat er in Louloenen aan den Doolaard, de hoofdstad van het fictieve land Gedogia waar mijn roman zich grotendeels afspeelt ook nog een HarryMulischDwarstraat, een doodlopend zijstraatje van het Bernlefpad bestaat.

NB. kan me overigens niet meer herinneren of ik dit n.a.v. Bernlef's boek  'Anekdotes uit een zijstraat' heb bedacht.

Fragment Seizoensgebonden (De Zomer van Levi Leipheimer hst 1)
Harry en Karel raken in gesprek.
'Zaten jullie hier al lang?’
‘Nou toch al weer twee biertjes, ik begin altijd vroeg, anders heb je echt niks meer aan je ochtendhumeur.'
'Waar woon jij tegenwoordig?’
'In een pension in de Harry Mulischdwarsstraat, dat is een klein dood lopend straatje bij het JanWolkerspark.'
‘Wie was dat nou eigenlijk, die Mulisch?’ vraagt Karel.
‘Ik geloof de een of andere scheikundige’, antwoordt Harry, ‘volgens mij heeft hij ooit eens de Nobelprijs voor het onderzoek naar de gedragingen van luchtdeeltjes in een bijna vacuĆ¼m bij hoge temperaturen gekregen.'
‘Oh gebakken lucht dus‘, concludeert Karel. 



 

Meer Columns, Anekdotes, Aforismen en Absurde feiten 
 vindt U hier





Geen opmerkingen:

Een reactie posten