Fragment Seizoensgebonden Winterverleiding hst 6

De vorige dag heeft Murk de hele dag thuis doorgebracht, hij heeft geschreven en door zijn schriften met aantekeningen gebladerd.

Hierbij is hij de rudimentaire versie van Seizoensgebonden die hij aan het begin van het jaar heeft geschreven tegengekomen.

Dat lijkt nu erg lang geleden.

Later die avond las hij in de tv-gids dat er de hele Kerstvakantie afleveringen van Tita Tovenaar zijn geprogrammeerd.

De televisieserie Tita Tovenaar werd in de jaren 1972-1974 uitgezonden.

Het is Murk’s favoriete kinderprogramma aller tijden.

Ma Hemelsoet keek Murk vreemd aan toen hij een gat in de lucht sprong.

Zij dacht waarschijnlijk dat haar zoon kinds begon te worden.

Volgens haar is iedereen constant in de war.

Murk wordt altijd ietwat kribbig van de Kerst.

Hij snapt niet waarom mensen Kerstbomen in huis halen.

De mensen zijn met de feestdagen niet al te diervriendelijk en het omzagen van bomen is in zijn opinie ook niet erg plantaardig.

Hij stelt zich altijd voor hoe je dat soort gewoontes aan buitenaardse wezens zou moeten gaan uitleggen.

Ze zullen vast niet begrijpen dat de bewoners van deze planeet bomen nodig hebben om een gezellige sfeer te creëren.

Het is immers logischer dat je door de aanwezigheid van leuke mensen in een goede stemming komt.

Na een paar uur in de bieb is Murk flink opgeschoten met schrijven en heeft ondertussen ook bijna alle talkshows waar hij de afgelopen week geen tijd voor heeft gehad via uitzending gemist terug kunnen luisteren.

Er is nog tijd genoeg om een paar biertjes voor onderweg te halen en op tijd thuis te zijn om Tita Tovenaar te zien.

Bij het passeren van de Kerstboom op de JacobCatsplaetse is Murk in een opperbest humeur en bralt dat luid uit.

'Iedereen kan wat mij betreft de boom in, dan is dat ding toch nog ergens goed voor.' 

Murk wankelt de pont af en begint ik ben een Kerstbal van Bert en Ernie te zingen.

Als hij thuis de televisie aanzet wacht hem een diepe teleurstelling, het is niet de originele Tita Tovenaar die in beeld verschijnt maar een remake.

De nieuwe reeks blijkt van dezelfde lopende band als Kabouter Plop, Piet Piraat en de K3-films te zijn gekomen.

Dochter Tika is niet de blonde vamp waar Murk toen hij elf was in stilte naar verlangde, Kwark heeft een vaag Vlaams accent en zegt steeds dûh en het ziet er naar uit dat toverpappa Tita aardbeziën eerder in zakken friet dan in kamelen zal gaan veranderen.

Het lijkt erop dat alleen de grobbebollen uit de mottenballen zijn gehaald.

Murk zucht.

'Zo moeten mensen zich voelen die na lange tijd naar hun land van herkomst terugkeren en dan ontdekken dat het rijk waar ze hun jeugd hebben doorgebracht niet meer bestaat.'

Het verleden komt nooit meer terug.

Murk zet de tv uit, gaat naar zijn werkkamer en mailt Jacqueline over zijn desillusie.

Zijn zus mailt meteen terug.

Ik heb de originele serie nog op DVD, die mag je wel lenen.

Roel en Franka kijken er toch niet naar, die vonden het eng en stom.

Murk remailt.

Ze waren dan zeker en vast nog erg jong toen ze het zagen, je moet Paulus de Boskabouter eens terugzien, dat is pas eng.

De serie Paulus de Boskabouter uit 1965 wordt deze week elke ochtend herhaald.

Er komt een regenworm in voor die naar de naam Eumenia luistert.

Eumenia draagt immer een boerka omdat ze verlegen is en vertoont onderdanig gedrag ten opzichte van haar eega Joris het vispaard.

De heks Eucalypta uit de serie lijkt sprekend op Sanne Wallis de Vries.

Ze heeft vrijwel dezelfde hangwangen en uitpuilende ogen.

 

Murk maakt avondeten, als hij de huiskamer binnenkomt met de dampende pannen blijkt Ma al naar bed te zijn.

Hij eet en besluit nog een paar uur achter zijn laptop te gaan zitten schrijven, er is toch weinig op tv.

Laat op de avond is er nog wel een interessant programma.

Jeroen Pauw heeft vijf jaar eerder een aantal bekende Gedogianen geïnterviewd en dit gekoppeld aan gesprekken die hij onlangs maakte.

Deze avond is de uitzending aan Theo van Gogh gewijd, omdat deze er zelf niet meer bij kan zijn heeft Pauw met familie en vrienden gesproken.

Moeder van Gogh en vriend en zakenpartner Gijs van Westerlaken zijn het er over eens dat Theo manisch maar niet onhandelbaar was.

Daarna worden er fragmenten vertoond van het gesprek dat Pauw met van Gogh had.

Het is een vreemde gewaarwording Theo over zijn toekomstige dood te zien spreken.

Pauw vertelt Theo dat drie van de vijf mensen die hij hierover sprak van mening waren dat hij in de komende vijf jaar zal overlijden.

Theo lacht heel hard en wuift het idee dat hij spoedig zal sterven met een grote rookwolk uit zijn sigaret weg.

'Ik heb ernstig het gevoel dat ik zevenentachtig of daaromtrent word, maar zalig zijn de onnozelen van geest'.

'Het moment van doodgaan zelf lijkt me niet aangenaam en stel je voor dat ik in de Islamitische hemel terecht kom!'

Jeroen Pauw oppert dat er ook leuke aspecten aan dat toekomstbeeld kleven, maar Van Gogh wil niets van het idee dat er tweeënzeventig maagden op hem wachten weten.

'Misschien krijg ik wel ontzettend op mijn donder van Allah'

Meer fragmenten uit Seizoensgebonden vindt u hier

  Terug naar het Hoofdmenu